De allerbeste manier om mensen het gevoel van een bruiloft te laten ervaren is door het ze zelf te laten ervaren! Kasteel Doorwerth heeft onder andere in samenwerking met Vivian ter Huurne van het Bruidsmeisje aanstaande bruidsparen de perfecte inspiratie gegeven door een bruiloft in scene te zetten! De Gelderlander was hier natuurlijk ook bij aanwezig om degene die hier helaas niet bij aanwezig konden zijn toch nog een beetje mee te laten genieten!
Gepubliceerd op maandag 4 februari 2013
Van weddingplanner annex ceremoniemeester Vivian ter Huurne word je erg vrolijk. De ene keer staat ze met haar armen te zwaaien om de gasten van de bruiloft lachend op de foto te krijgen, dan weer loopt ze breed grijnzend voorop om de meute in beweging te krijgen naar de Ridderzaal van Kasteel Doorwerth, waar deze zondag wordt getrouwd.
Nou ja, eigenlijk wordt op dit evenement een trouwerij tot in de detail nagespeeld. “Je kunt ’t beste laten zien, mensen laten beleven”, zegt Paul van Zeist van het Koetshuis bij het kasteel (van de Bilderberg Groep). “Dat heeft een ander effect dan wanneer je een beurs houdt met stands, waar mensen met ouders, opa’s en oma’s op af komen. Dit is alleen voor aanstaande bruidsparen. ” In afwachting van het paar zijn de gasten verzameld in het Koetshuis. Er klinkt muziek en mensen zijn druk met elkaar aan het praten. Verschil met een echte bruiloft is dat de meeste mensen elkaar niet kennen. Het stel dat trouwt, is ook in het echt samen. Ferry van Middelkoop en Daphne Janssen van Rietbergh Maatpakken. Vaders en moeders zijn er ook, getuigen moeten er ter plaatse worden geregeld. Het wordt een stel dat op de eerste rij in de Ridderzaal is gaan zitten.
Zangeres Maud Wilms uit Apeldoorn zingt toepasselijk I’m Yours van Jason Mraz als het ‘bruidspaar’ binnenkomt. Later brengt ze nog You’re still the one ten gehore en loopt ze per ongeluk het dochtertje van Ferry en Daphne omver. Die huilt even flink, maar daarna wordt het weer stil. Als we tenminste de opstandige geluiden van andere jonge kinderen even buiten beschouwing laten. Ambtenaar Heleen van den Houten kan wel lachen om het kind met vrijheidsdrang. “Ik zeg altijd, laat de kinderen maar rondlopen, dat werkt het beste. Maar het is aan jullie wat je wil.” In dit geval werkt het. Pas als de kleine weer in de wagen wordt gezet, gaat de sirene weer loeien.
“Bukken!” grapt weddingplanner Vivian als de ringen worden gebracht door een Bengelaarse oehoe (‘Hij heet Liefje, maar die naam gebruiken we niet zo veel. Het zijn geen knuffeldieren’, zegt Bettine van den Brink van De Valk Roofvogels). Maar de roofvogel vliegt op veilige hoogte naar het bruidspaar om de ringen af te leveren. Na de plechtigheid, waar ja wordt gezegd, gekust en getekend, moet het stel ons helaas verlaten. In een andere zaal moeten ze nog een keer hun ja-woord geven. In de Ridderzaal mogen namelijk maar hooguit 72 mensen.
Ambtenaar van de burgerlijke stand Van de Houten krijgt de tijd wel vol. Ze vertelt nog wat en vraagt of iemand nog iets wil weten. “Heeft u 24 april nog vrij”. Vraagt een man. Ze moet even in de agenda kijken, maar het zou best eens kunnen. Het huwelijk is gesloten, de zaken kunnen beginnen.
